noclegi na wczasy

wczasy, wakacje, urlop

 

Pomorze za czasów Augusta II

07 czerwca 2012r.

Za Augusta II anarchia sejmikowa posuwała się tak daleko, że przez dziesiątki lat ani jeden sejmik nie dochodził do skutku. Próby ukrócenia anarchii podjęte na Pomorzu przez przywódcę postępowego odłamu szlachty Bagniewskiego, nie udały się. Po śmierci Augusta II Pomorze wraz z Gdańskiem opowiedziało się za Stanisławem Leszczyńskim, który też szukał schronienia w wiernym mieście i tu się bronił przez jakiś czas. Czasy Stanisława Augusta przyniosły próby reform ale i nowe walki wewnętrzne. Z Pomorza, spod Gdańska pochodził wielki patriota Józef Wybicki, który złożył


XIX i XX wiek Pomorza Gdańskiego

07 czerwca 2012r.

Pomorze Gdańskie w XIX i XX wieku, Początek XIX wieku charakteryzuje się dalszym upadkiem gospodarki folwarczno-pańszczyźnianej i powolnym rozwojem stosunków kapitalistycznych w państwie pruskim.


Sztuka Pomorza Gdańskiego

07 czerwca 2012r.

SZTUKA, Anna Gosieniecka, Sztuka na Pomorzu Gdańskim Dzieje sztuki Pomorza Gdańskiego i Dolnego Powiśla wykazują wiele zbieżności z rozwojem architektury i sztuk plastycznych na całym obszarze Pomorza i Prus Wschodnich. Oblicze artystyczne nadają tym terenom przede wszystkim liczne budowle gotyckie, świadczące o osiągniętym w tym okresie wysokim stopniu umiejętności technicznych, które w połączeniu z jasno sprecyzowaną koncepcją formy stworzyły dzieła c nieprzemijającej wartości. Następne wieki mniej już miały dorzucić do ogólnego obrazu sztuki pomorskiej. Pewnymi osiągnięciami w zakresie architektury świeckiej zaznaczył się okres renesansu. Kilka kaplic barokowych — to niemal cały dorobek architektoniczny XVII i XVIII wieku. Skromnej jednak ilości powstałych w tym czasie budowli towarzyszyło ogromne bogactwo rozwiązań plastycznych w zakresie ukształtowania wnętrz. Zupełnie natomiast znikomy był wkład XIX wieku,


Gotycka kultura Gdańska

07 czerwca 2012r.

Rozwój gotyckiej architektury kościelnej wiązał się ściśle z osiągnięciami budownictwa świeckiego. Rozbudowie organizacji kościelnej w XIV a zwłaszcza w XV w. towarzyszyły liczne fundacje kościołów i klasztorów. Pod względem formy przedstawiały się one dość jednolicie. Rozpowszechnienie cegły wywarło decydujący wpływ na kształtowanie się bryły architektonicznej. W przeciwieństwie do konstrukcji gotyku zachodniego, w którym użycie kamienia pozwalało na znacznie większą strzelistość i lekkość, kościoły pomorskie posiadały bryłę ciężką i zwartą, a wielkie płaszczyzny ceglanych murów — często pozbawione nawet tak powszechnego w innych dzielnicach rytmu dzielących je szkarp — nadawały im charakter surowej monumentalności. Podstawową formą był typ kościoła halowego o trzynawowym korpusie, z wąskim prezbiterium, zamykanym przeważnie prostą ścianą oraz przystawioną


Rola Gdańska w sztuce

07 czerwca 2012r.

W Gdańsku — podobnie jak w Elblągu — na przełomie XVI i XVII w. wprowadzono system włoskich fortyfikacji bastionowych, uzupełniony następnie umocnieniami wodno-ziemny-mi o typie holenderskim. Rozrost miast znalazł swój wyraz także w formach architektury świeckiej. Coraz bardziej zwarta zabudowa przyczyniła się do rozprzestrzenienia typu wielokondygnacjowej kamienicy mieszczańskiej. W ukształtowaniu jej elewacji rolę zasadniczą odegrały niderlandzkie wzory. Attyka, tak charakterystyczna dla innych ziem polskich, nie dotarła na teren objęty wpływami Gdańska. Najbardziej rozpowszechniony był tutaj typ domu nawiązujący strzelistymi proporcjami do średniowiecza, o stromym dachu ujmującym zwrócony do ulicy


Dzieje Kartuz - okres międzywojenny

17 czerwca 2012r.

Wybitne osiągnięcia natomiast zanotować można dla okresu międzywojennego w dziedzinie kultury, między innymi dzięki działalności wspomnianego Aleksandra Majkowskiego. Organizowane były wystawy sztuki ludowej, kursy hafciarskie, które prowadziła siostra Majkowskiego Franciszka. W mieście pojawiały się zespoły teatralne z kraju i występowali w nich tacy artyści, jak Osterwa, Solski, Jaracz i inni. Wspomnieć również trzeba, że w Kartuzach wydawana była "Gazeta Kartuska" z dodatkiem "Kaszuby". W latach 1928—1929 pojawiło się także pismo "Przyjaciel Ludu Kaszubskiego" finansowane przez