noclegi na wczasy

wczasy, wakacje, urlop

 

Kościół Św. Jana, Kościół Św. Mikołaja

17 października 2011r.

Kościół Św. Jana powstał na terenie podmokłym, który został zasiedlony dopiero w 2 poł. XIV w. Pierwotnie znajdowała się tu mała kaplica. W 1358 r. kościół był filią parafialnego kościoła Sw. Katarzyny na Starym Mieście. Budowa świątyni trwała od 2 poł. XIV w., przez 1 poł. XV w., przekształcono wówczas pierwotny kościół zapewne bazylikowy — w halowy. W kilku etapach powstawała wieża, sklepienia zbudowano w 1. 1463—65.


Kościół Św. Piotra i Św. Pawła

06 września 2011r.

Kościół Sw. Piotra I Sw. Pawła, dawny parafialny 43 Starego Przedmieścia, zaczęto budować w 1393 r. W 1424 r. pożar uszkodził budynek. Zaczęta w 1. 1486—87 odbudowa doprowadziła do podwyższenia dawnej niskiej budowli w wyniosłą halę trzynawową na planie wydłużonego prostokąta. W 1514 r. zakończono budowę przykryciem naw sklepieniem kryształowym. Zniszczony w 1945 r. i użytkowany tylko w części północnej. W murze wydzielającym dawny cmentarz znajdują się dwa portale barokowe z 1645 i 1652 r., których detale kamieniarskie w znacznym stopniu wymieniono na nowe. Ul. Żabi Kruk dochodzimy do al. Leningradzkiej, którą skręcamy w lewo, następnie ul. Zbytki dochodzimy do ul. Ogarnej, skąd rozpoczyna się trasa 4.


Brama Żuławska

09 października 2011r.

Brama Żuławska, zbudowana w 1628 r. przez Jerzego Strakowskiego, reprezentuje styl manieryzmu północnego i jesv bardzo bliska kompozycją powstałej dwa lata wcześniej Bramie Nizinnej. Rozebranie wałów, zasypanie fosy, podwyższenie terenu wokół zmieniło zupełnie jej otoczenie. Brama Żuławska została pozbawiona od strony miasta pary skrzydeł, w których mieściły się wartownie i bocznych skrzydeł od frontu. Z nisz od strony wschodniej, znajdujących się w drugiej kondygnacji po obu stronach wielkiego herbu Gdańska, zniknęły dekoracyjne posągi. Po przeprowadzeniu prac adaptacyjnych mieszczą się tu pracownie konserwatorskie Centralnego Muzeum Morskiego.


Ratusz Staromiejski w Gdańsku

27 października 2011r.

Ratusz Staromiejski powstał w 1. 1587—89 (prace we wnętrzu do 1595 r.) i jest dziełem Antoniego van Obberghena. W trakcie pruskiej konserwacji dawne lico ceglane zastąpiono nieprzyjemną w kolorycie i fakturze cegłą klinkierową i tynkiem. Powojenny remont w 1963 r. odkrył spod tynków część dawnej elewacji północnej i zachodniej. Bryła budynku, zwarty prostokąt z narożnymi wieżyczkami, nawiązuje do tradycji niderlandzkiego budownictwa komunalnego. Górną kondygnację wydziela delikatny gzyms; również i inne detale kamienne stosowane są powściągliwie. Między ceglanymi wieżyczkami naroży arkadowa attyka zakrywa część dachu. Smukła wieżyczka koronuje bryłę ratusza. Manierystyczny portal główny o interesujących ornamentach okuciowych, wykonanych negatywowo na dolnych kwadrach i maszkaronach w górnej części, jest ozdobiony we fryzie herbem Polski. W ten sposób zaakcentowano municypalną funkcję budynku. We fryzie międzykondygnacj owym herby Prus Królewskich i Gdańska. W sieni brązowa plakietka z popiersiem Jana Heweliusza (1611—87), najsłynniejszego po Koperniku astronoma polskiego, gdańszczanina mieszkającego na Starym Mieście.