noclegi na wczasy

Okolice Wejherowa

23 lipiec 2013r.

OKOLICE WEJHEROWA Turystyka w okalającej Wejherowo gminie wiejskiej ma przede wszystkim charakter lokalny i koncentruje się w rozciągającym się aż po Gdańsk kompleksie Lasów Darżlubsko-Oliwskich. W szerokiej Dolinie Kaszubskiej, którą płynie Reda, rozwinęły się niewielkie osady przemysłowe, a w ostatnich latach także typowe podmiejskie osiedla mieszkaniowe. Zabytki są tu rozrzucone na dużym obszarze. GOŚCICINO sąsiaduje od zachodu z Wejherowem i leży na południe od tras Wej-herowo-Lębork, nad rzeczkami Bolszewką i Gościciną. Pierwsza wzmianka o Gościcinie pochodzi z 1292 roku, lecz rozwój miejscowości nastąpił w przełomie XIX i XX wieku, gdy w miejscu dawnej papierni powstała fabryka mebli. Wraz z zakładem wybudowano, zabytkowy już dziś, zespół robotniczych domów przyfabrycznych, nieco przypominających śląskie familoki. We wsi zachował się do dziś również niewielki dwór z końca XIX stulecia (dziś siedziba przedszkola). BOLSZEWO, graniczące z Wejherowem od wschodu, jest największą wsią w tej okolicy. Tu znajduje się rozwidlenie dróg - od trasy z Gdańska do Szczecina odbija na północ droga do Choczewa i nad morze - do Lubiatowa i Białogóry. W rozległej, zabudowanej głównie współczesnymi domkami wsi, stoi nieduży kościół, wzniesiony w 1857 roku przez tutejszą gminę ewangelicką. Była to wówczas jedyna protestancka świątynia w okolicy Wejherowa. Wewnątrz zobaczyć można cenne wyposażenie z XVIII i XIX wieku. Na północny zachód od Bolszewa, z prawej strony szosy do Gniewina, leży pośród łąk jez. Orle. Od z górą 100 lat czynna jest tu kopalnia wapnia jeziornego. Niegdyś jezioro to było dużo większe i stąd dostarczano trocie do klasztoru w Oliwie. W średniowieczu zbiornik ten nosił nazwę Jeziora Redzkiego lub Górskiego. Orle przez długie lata było powodem zatargów między miejscowymi starostami a miastem Gdańskiem. Po spuszczeniu większości wody w 1870 roku zaczęto wydobywać tu wspomniany margiel (kredę jeziorną), z której w pobliskiej j cementowni produkowano cement i znaną w okolicach Wejherowa białą cegłę. Wieś położona przy południowym krańcu jeziora nosi również nazwę ORLE. Jej szybki rozwój nastąpił dopiero w ostatnim ćwierćwieczu XX stulecia, stąd trudno szukać w Orlu zabytków. Aktualnie zamieszkuje je ponad 1200 osób. Atrakcją dla turystów może być tutejsza ścieżka przyrodnicza "Jezioro Orle", prowadząca przez najcenniejsze przyrodniczo obszary nadjezior-ne. Jej początek znajduje się przy tutejszej szkole, a na liczącej 3,5 km (w dłuższym wariancie 5,5 km) trasie wyznaczono 5 przystanków przyrodniczych. Przejście krótszej trasy zajmuje około 2 godzin, na dłuższą potrzeba około 3,5-4 godzin. GÓRA położona jest około 3 km na zachód od jez. Orle, na otaczających dolinę wzgórzach morenowych. Tutejsza parafia powstała przed rokiem 1138 i zaliczana jest do najstarszych na Pomorzu Gdańskim. Wieś należała przez stulecia do szlachty - Rybińskich, Czapskich i Przebendowskich. W okresie reformacji kościół przejęli protestanci, jednak szlachta z pomocą władz przywróciła kult katolicki. Neobarokowy kościół wybudowano w 1911 roku, przenosząc barokowe wyposażenie ze starej świątyni (ołtarz i rzeźby). We wsi zachował się również XIX-wieczny zespół dworsko-folwarczny z niewielkim parkiem. ZAMOSTNE i KNIEWO położone są na północny wschód od Orla i Góry, po przeciwległych stronach Redy. Rozciągają się tu tereny dawnych błot, zwane także Nowymi Żuławami. Historycznie starsze jest Kniewo, w którym w roku 1599 osiedlono Holendrów. Przybysze zachowali odrębne obyczaje i język, a po rozbiorach ulegli germanizacji. W okresie międzywojennym Reda przepływająca koło Kniewa, stała się granicą państwową. Dawna Karczma, leżąca po wschodniej stronie rzeki, w ten sposób stała się oddzielną, należącą do Polski miejscowością. Podział ten zachowano także po 1945 roku. Zabytkiem w Knie-wie jest drewniany budynek, mieszczący do II wojny światowej posterunek niemieckiej straży granicznej (dziś sklep). W Kniewie od kilku lat działa warta odwiedzenia ferma strusi (czynna oprócz miesięcy zimowych). Działa tu też mała restauracja i sklepik z pamiątkami. PIAŚNICA to niewielka osada 6 km na północny wschód od Kniewa. W lasach między Piaśnicą w Wejherowem jesienią 1939 roku, faszyści dokonali pierwszych masowych mordów na podbitym terenie. Według różnych źródeł zamordowano tu od 4 do 12 tysięcy osób. W 1944 roku część mogił zniszczono, by zatrzeć ślady zbrodni. Naziści wymordowali tu przede wszystkim przedstawicieli polskiej elity (nauczycieli, polityków, duchowieństwo) z okolicznych powiatów. Od lat w październiku odbywają się tu pamiątkowe uroczystości. Reda MUZA to niewielka leśna osada położona na północ od szosy z Wejherowa do Piaśnicy. Działa tu prowadzony przez Nadleśnictwo Wejherowo ośrodek edukacji leśnej, w którym odbywają się leśne lekcje dla dzieci i młodzieży. Okolica jest tu niezwykle urokliwa - piękne lasy, jeziorka, wiele grzybnych miejsc. Nie tylko dla mieszczuchów, bojących się samodzielnego wędrowania po lesie, wytyczono tu ścieżkę przyrodniczą "Las za Muzą" z 12 punktami dydatyczyny-mi. Trasa ma formę pętli o długości 1800 m (przejście zajmuje około godziny) i jest oznakowana białym kółkiem z zieloną strzałką. NOWY DWÓR WEJHEROWSKI położony jest na południe od Wejherowa, przy szosie do Chwaszczyna. Dawniej była to wieś folwarczna przynależna do majątku Wejherowo. Jej rozwój nastąpił dopiero w XX wieku, po parcelacji gruntów majątku. Miejscowość otaczają lasy Trójmiejskiego Parku Krajobrazowego. Na zachód od wsi znajduje się rezerwat przyrody Pełcznica, obejmujący śródleśne jeziora Wygoda i Pałsznik. W jego pobliżu leży jez. Borowo, nad którym latem funkcjonuje plaża z niestrzeżonym kąpieliskiem. Okolice te doskonale nadają się do spacerów, jednakże warto mieć w miarę dokładną mapę. W pobliżu Nowego Dworu leżą najwyższe wzniesienia w okolicach Wejherowa, ze słynną dawniej Pucką Górą (201,3 m). Kiedyś był to znany punkt widokowy, jednakże od wojny otaczający górę las urósł na tyle, że niewiele można zobaczyć (poza lasem oczywiście).