noclegi na wczasy

Trzebiatów i jego historia

17 maja 2010r.

Trzebiatów to miasto nad Regą, na Równinie Gryfickiej, 10 km od wybrzeża Bałtyku. Lokalny ośrodek usługowy, przemysł drzewny (fabryka mebli) i spożywczy. Ośrodek turystyki, punkt wypadowy do kąpielisk nadmorskich tzw. Wybrzeża Trzebiatowskiego. Cenne zabytki. Liczy około 10 tys. mieszkańców. Historia WIX-XII w., w zakolu Regi istniał pomorski gród obronny z osadą przygrodową. Był ośrodkiem kultu pogańskiego. Pierwsza wzmianka o Trzebiatowie, wymienionym jako Tribetov, pochodzi z 1180 r. W latach 1200-1240 Trzebiatów należał do księżnej Anastazji (córka Mieszka Starego), żony księcia pomorskiego Bogusława I. W1277 r. Trzebiatów otrzymał od książąt Barnima I i Bogusława IV prawa miejskie lubeckie. Połowa miasta należała do klasztoru norbertanów z pobliskich Białoboków. W 1287 r. Trzebiatów otrzymał prawo do wolnej żeglugi na Redze. U ujścia tej rzeki do morza mieszczanie zbudowali port Regoujście, przez który przechodził cały handel miasta. Wywożono stąd zboże, bydło, płótno, len, drewno, ryby, cebulę i piwo, głównie do krajów bałtyckich. W XIV-XV w. Trzebiatów należał do Hanzy. Około 1300 r. miasto otoczono murami obronnymi. W1303 r. książę Warcisław IV w nadał miastu prawo składu. W1309 r. książęta pomorscy uzyskali zwierzchność nad całym miastem, a kupcy z Trzebiatowa otrzymali częściowe zwolnienie z ceł na Bałtyku i w cieśninie Sund. W XIV w. bito tu własną monetę. Przez szereg lat Trzebiatów był miejscem zjazdów i sejmów stanów pomorskich. W1534 r. odbył się tu pamiętny sejm, który wprowadził na Pomorzu Zachodnim luteranizm. Pomyślny rozwój trwał do połowy XVI w. W późniejszych latach następuje powolny spadek znaczenia miasta. Spowodowane to było postępującym zapiaszczeniem Regi i, co za tym idzie, spadkiem żeglowności rzeki. W czasie wojny trzydziestoletniej w 1634 r. Trzebiatów został zdobyty i zrabowany przez wojska cesarskie. Po pokoju westfalskim (1648) przeszedł pod panowanie Brandenburgii. W pocz. XVIII w. Rega i port w Regoujściu uległy całkowitemu zapia-szczeniu, co spowodowało upadek żeglugi. Od tej pory handel morski przestał odgrywać istotną rolę w życiu miasta. Ciekawostką jest fakt, że w latach 1791-1802 eksportowano z Trzebiatowa płótno do portów hiszpańskich w Kadyksie i Maladze. Od poł. XIX w. zauważa się ożywienie gospodarcze. Rozwinął się drobny przemysł, uruchomiono połączenia kolejowe ze Szczecinem i Kołobrzegiem (1882) oraz z Kamieniem (1906). Ponadto w 1896 r. wybudowano kolejkę wąskotorową łączącą z miejscowościami nadmorskimi. W końcu lat 30. Trzebiatów liczył prawie 11 tys. mieszkańców. 5 marca 1945 r. miasto zdobyła Armia Radziecka. W wyniku walk częściowo zniszczone zostało śródmieście. Dalsza dewastacja nastąpiła w okresie powojennym. W miejsce wyburzonych budynków wprowadzono nowe, nawiązujące do zabytkowego charakteru otoczenia. Pomimo zniszczeń i późniejszych wyburzeń Trzebiatów jako jedno z nielicznych miast na Pomorzu Zachodnim zachował znaczne fragmenty starej zabudowy, w tym trzy pierzeje rynku.